Blog

Een nieuwe website!

Als je op een waybackmachine gaat kijken naar deze website, kom je een ratjetoe aan zaken tegen. Het is mijn fotografiewebsite geweest, maar ik heb er ooit ook mijn gebreide zaken op laten zien. Tussendoor heb ik nog even poppen gemaakt en heb ik er een website voor gedichten en proza van gemaakt. Je leest het al: ik ben een manusje-van-alles. In de ruim tien jaar dat ik deze domeinnaam in mijn bezit heb, ben ik er alle kanten mee opgevlogen.

Nou had ik natuurlijk voor alles wat ik doe en leuk vind een aparte website kunnen maken, maar mensen.. Ik heb er al drie. Een website waar u mij kunt boeken als verhalenverteller, een website die mij aanprijst als tekstschrijver en dit exemplaar.

Mijn man kwam op het idee om een website te maken waar ik alles wat ik leuk vind om te doen op kwijt kan. De verbindende factor is daarbij dat ik dingen maak, dus het vrolijke, allitererende Mijkeltje Maakt was snel geboren. Maar ja, dan moet je vervolgens nog een website in elkaar knutselen.

Hoewel ik het leuk vind om websites te maken, was dit wel even een bevalling hoor! Ik hou erg van kleurtjes, maar ik had iets gemaakt waar een toverbal nog jaloers op zou worden. Te zoet, te kinderlijk. Ik mag mijzelf graag tot de niet-helemaal-volwassenen rekenen, maar dat betekent nog niet dat mijn website een beetje infantiel moet zijn natuurlijk.

De kleuren van mijn website zijn gebaseerd op het verpakkingsmateriaal waar ik de door mij gemaakte stickers en buttons in verstuur. Je kent het wel, van dat ouderwetse, bruine papier. Ik hou van die look-and-feel.

Zo langzamerhand begint de website eruit te zien zoals ik wil dat hij eruit ziet. De portfolio moet nog gevuld worden en hier en daar zullen er vast nog dingen veranderen, maar de basis staat. Ik ben er tevreden over.

Muigels

Sinds enige tijd ben ik af en toe weer Muigels aan het tekenen. Dat kostte me even moeite en ik wil toch even uitleggen waarom.

Soms doe je domme dingen. Je ex googelen bijvoorbeeld. Hij is de verwekker van mijn oudste dochter, dus dan heb je soms zo’n sentimenteel moment.. Dommer dan dom, maar goed, ik ben nou eenmaal een mens en ik heb ooit oprecht van mijn ex gehouden. Ik had gehoopt dat hij onder de invloed van zijn vrouw opgehouden zou zijn met liegen..

Elzo, met wie ik de relatie ooit verbroken heb, omdat hij dus een ziekelijke neiging tot liegen heeft, beweert op Quora dat hij Muigels tekende als kind. Dit is pertinent niet waar en ik kan wel janken om deze leugen.

Hij heeft ooit met z’n domme kop een tattoo laten zetten (daar heeft hij toen een heel drama van gemaakt) met mijn kindertekening, gecombineerd met een denkwolk waar vier puntjes in staan. De puntjes stonden symbool voor de naam van Noah. Ik stond daar toen al niet achter, maar hij moest en hij zou… Ik heb al sinds mijn achttiende een vergelijkbare tattoo op mijn rug, maar zonder denkwolkje. Dus nee, ik zat echt niet te wachten op een kopie van mijn originele tattoo.

Ik weet niet wat hij verder voor leugens de rondte in strooit, maar in elk geval liegt hij glashard over het ontstaan van de Muigel op zijn bovenarm. Ik heb Quora verzocht de post de verwijderen, geen respons. Ik heb mijn ex verzocht de post aan te passen, geen respons. Ik heb onder zijn leugens de waarheid gepost, geen respons. Gisteren heb ik dus zijn vrouw ingelicht over de herkomst van zijn tattoo. Ik hoef en wil verder geen respons, ik hoop enkel dat zij hem kan bewegen zijn leugens te verwijderen.

Wat het met mij doet? Mijn kindertekening, die ik op basis van een krabbeltje dat mijn vader ooit maakte ben gaan tekenen in de jaren 80 van de vorige eeuw, voelde bezoedeld.. Dit is precies waarom ik niet wilde dat hij een Muigel op zijn arm zou laten zetten!

Ik héb dan de neiging om nooit meer Muigels te willen tekenen. Mijn lieve beessies, die ik al meer dan dertig jaar teken. Waar ik ooit een brief vol van naar de belastingdienst heb gestuurd, zodat ik het officiële copyright kreeg. De Muigels die mij al tekenende lieten schaterlachen… MIJN Muigels! Ik kan me nota bene het moment herinneren waarop ik ze voor het eerst tekende!

Dus nee. Ik laat mijn ex niet ook nog mijn onschuldige kindertekeningen bezoedelen met zijn problematische karakter en z’n leugens. Het zijn mijn tekeningen, klaar. Ik ga de wereld gewoon een beetje mooier maken met regelmatig even een Muigeltje tekenen. ❤

(Op de afbeelding zie je een velletje met krabbeltjes die ik (MOG, Mijke/Oosterhout/Gabriëlle) in 1990 voor mijn toenmalige stiefmoeder getekend heb.)

De vergeten gast

Het was behaaglijk in de helder verlichte kamer. Overal brandden kaarsen en de kerstboom die midden in de kamer stond, was prachtig opgetuigd met gouden versieringen. De tafel was gedekt met chique tafellinnen en het goede servies was uit de kast gehaald.
De gasten lachten, hun ogen glansden. Er werden grappen gemaakt en anekdotes verteld. Eén stoel was echter leeg gebleven, maar niemand leek zich te herinneren voor wie deze was bedoeld.

Diep in het bos klonk er een zacht snikken. Een klein, onooglijk mannetje zat bij een vuurtje en huilde: “Niemand weet, niemand weet, dat ik Repelsteeltje heet.”